Sider

tirsdag, november 27, 2012

Avsosialisering I: Plaxo

Eg er det du kan kalle ein sosial samlar. Eg har ufatteleg mange profilar på like mange sosiale nettverk. Dersom profilene hadde vore fysiske kunne eg lett vore med i ein episode av "Ekstreme samlere". Det kostar jo ingenting å ha profilen? Men det kan jo hende eg får bruk for den ein vakker dag! Kjekt å ha - o.s.b.

Nyleg har eg sagt frå meg å undervise eit reint sosiale medier kurs, mest fordi eg ikkje har tid. Det er ikkje slik at eg har mista trua på sosiale medier, eg er overbevist over at inntoget av sosiale medier har forandra måten vi kommuniserer på, både privat, men ikkje minst med bedrifter både direkte og indirekte. Alle data vi genererer er interessante og potensielt verdifulle, dersom vi klarer å analysere dei rett og finne skjulte mønster. Andre teknologiske nyvinningar som telefoni og telefaks har og revolusjonert verda, utan at det framleis fins eigne fagfelt som heiter telefoni-kommunikasjon eller faks-kommunikasjon. På samme måten som det ikkje lenger fins eigne fag i e-handel, vil behovet for eit eige fag i sosiale medier og forsvinne. Det vil gå inn i fagfelta marknadsføring, kommunikasjon, innovasjon, finansiering, digital strategi m.m.

Iallefall, eg har no sett mine feil og vil slette profilar i fleire sosiale nettverk. Nokon opplagde, og forhåpentligvis nokon kontroversielle. For å gjere det enkelt, startar eg med eit nettverk eg aldri har brukt noko særleg, men som ofte mailar meg: Plaxo.

Selskapet bak tenesta vart starta i 2002 av mellom anna Sean Parker, som er kjend for å delteke i Napster, Facebook og no og Spotify. Tenesta vart lansert i 2008, og eg oppfatta det då som ein heller halvhjerta blanding av Facebook og Linkedin. Men, det var ganske lett å integrere med andre nettverk, og kryssposting er alltid bra for ein digital "hoarder" som meg. Over åra har tenesta skifta fokus fleire gonger, og no har dei fokus på å vera "ditt digitale kontaktregister". Eg må på eit eller anna tidspunkt ha synkronisert tenesta mot adressaboka mi i Gmail, for eg har 646 kontaktar der.

Uansett, Gmail og Linkedin funkar meir enn godt nok for meg for å handtere kontaktar, takk.

Forretningsmodell:

Eg ser ei annonse på sida, så dei prøver nok å få litt inntekter der. I tillegg tilbyr dei to betalte produkter på sidene: Ein "personleg assistent" som heile tida sjekkar at du har rett info på kontaktene dine, og ein "premium 2-way sync" som antagelegvis synkroniserer betre en grunntenesta. Er litt usikker på om dette er nok til å halde tenesta i live.

Avmelding: 

Ein positiv ting om Plaxo; dei har gjort det lett å slette kontoen, det kan du gjere under http://www.plaxo.com/settings/account der det fins eit eige valg for å slette kontoen. I og med at kontaktene mine er synka frå andre tenester er det heller ikkje noko innhald eg ynskjer å eksportere.

Så, takk for no Plaxo, lukke til vidare!


mandag, november 26, 2012

Bedre læring og effektivisering av arbeidsoppgåvene - #podkonf12

Norgesuniversitetet arrangerte i starten av november konferansen: Ja takk, begge deler - om podcasting i undervisning og digitale eksamener. Eg er opptatt av digitialisering av forretningsprosessar, og kanskje spesielt digital forbedring av læring sidan det er det eg lever av.

(p.s. ved å følge lenka til konferansen kan du sjølvsagt sjå alle presentasjonane - som podcast!)

Screencasting

Konferansen var i Tromsø, eg reiste opp dagen før, fekk med ein burger på Blå Rock og eit par øl med ein bekjent om kvelden. Dagen etter starta konferansen, og fokus for dag ein var rett og slett opptak av forelesingar.

I utgangspunktet tenkjer eg: Kven vil vel sjå om igjen ei forelesing på opp til 3 * 45 min? Er det ikkje meir spanande med "Flipped Classroom"? Og fokuset var nettopp på digitalisering av tradisjonelle forelesingar.

Det tekniske

Uninett/ecampus presenterte fleire ulike løysingar for å ta opp lyd og bilde frå forelsingar (les om tenestene her). Eg brukar sjølv Camtasia Relay, og det kan eg varmt tilråde alle som vil prøve seg på å ta opp enten forelesingar eller kortare sekvensar til bruk i t.d. flipped classroom. Det er til og med gratis for alle i UH-sektoren (noko eg antar står for Unviersitets- og Høgskolesektoren) i pilotperioden.

Praksis

Etter ein pause var det delt opp i separate sesjonar, ein for teknikarar og ein for pedagogisk og administrativt personale (vel, det var ikkje så strengt inndelt). Der fekk vi presentert casar.

Høgskolan Dalarna brukar livesendingar av forelesingar. Dei har gjennom dei siste seks åra satsa på fjernundervisning, og har no 60% fjernstudentar. Her startar forelesaren opp "sendinga" ved oppstart av forelesinga, og studentar kan følgje forelesinga frå lenka videochat på høgskolen si heimeside. Litt av poenget er at studentar, både heimefrå og frå auditoriet, kan interagere med kvarandre og forelesar via chat. I ettertid kan forelesar velge om forelesinga skal leggast ut eller ikkje.

I min bransje er det, dessverre, ein stor aversjon mot teknologi. Tavle og kritt er det beste får eg ofte høyre. Til nød powerpoint. Studentene derimot krev å få powerpoint-filene, og då aller helst i god tid før forelesinga. Og i slutten av semesteret klagar dei fordi det vert brukt for mykje powerpoint i undervisninga. Uansett, det at ein forelesar må trykke på ein knapp for å starte eit opptak før ei forelesing kan ofte representere eit stort hinder.

Derfor har Universitetet i Manchester eit opplegg der alle forelesingar automatisk vert tatt opp og publisert. Slik treng ikkje forelesaren tenkje på det. Det vart diskutert frammøte, og fleire undersøkjingar viser at frammøtet er normalt, til tross for publiserte forelesingar. Ein positiv effekt er meir diskusjon i klassen, og mindre frenetisk notering i timane.

At studentene nyttar tilbodet er det ingen tvil om, ut frå statistikk på nedlastingar. Og det dei gjer er å spole fram til det som evt er uklart, dei færraste ser om igjen heile forelesinga.

Etter dagens presentasjonar var eg meir positiv til at opptak av forelesingar kunne vera nyttig for studentane, og gjerne for forelesarane og.

Men det er ei hake ved det heile: Dette er kostbare tiltak, men det er ikkje bevist at studentane oppnår bedre resultat. Er det då verdt det?

Digital vurdering

Dag to verka i utgangspunktet som den minst interessante på meg, men var faktisk denne dagen som var mest interessant. Den skulle ha fokus på digital eksamen, men det vart eit breiare fokus på fleire vurderingsformer.

Digital eksamen

Det vart diskutert litt rundt digital eksamen. Eksamen med penn og papir er vel utruleg utdatert? Merkelig nok, så har det ikkje kome noko stort krav om å endre på dette frå studentene sin side før dei siste par åra. Ved overgangen til eksamen på PC har det vore stort fokus på korleis den skal etterlikne ein tradisjonell eksamen: ingen hjelpemiddel og ingen kommunikasjon.

MEN: kor reell er egentlig ein tradisjonell eksamen utan hjelpemiddel?

Premissa for utdanning har endra seg radikalt berre dei siste fem åra. Modellen vi underviser etter tok utgangspunkt i eit samfunn med eit informasjons-monopol, der vi som forelesarar og bøkene stod som forvaltarar av denne informasjonen. I dag er all denne informasjonen, samt forelesingar av topp lærekrefter på verdsbasis tilgjengelige på studentene sine mobiltelefonar. Det vi treng måle er om studentane er i stand til å finne og bruke denne informasjonen, ikkje om dei kan gjengi den på ein eksamen utan hjelpemiddel.

På den måten vil semesteroppgåver, eller eksamener, med alle hjelpemidde vera meir aktuelle vurderingformer. Og det er nok flerie enn meg som vil setje pris på å sleppe å tyde studentene sine kråketær på eksamensinnleveringane. Det er sjølvsagt utfordringar ved denne forma, og den største utfordringa er korleis ein skal utforme oppgåver som passar formatet. Samt, i mindre grad slik eg ser det, det stadig tilbakevendande problemet med juks.

Digital vurdering

Aha-oppplevinga på konferansen kom frå forelesinga til Petter Mathisen frå Universitetet i Agder. Han driv med noko så enkel og genialt som videofeedback på studentoppgåver. I praksis les han gjennom oppgåver frå studentene, understreker deler av dokumentet han ynskjer å kommentere, og deretter kommenterer han, og brukar Jing for å ta opp skjermen og stemma medan han kommenterer.

Dette er heilt genialt. Det tar lang tid å kommentere skriftlig, og studentane mine etterspør alltid meir grundig kommentering. Det er lettare å kommentere deler av dokumentet når du har det foran deg, og det gjer det og lettare for studentane å følge med på kommentarane. Når ein i tillegg veit at fem minutt snakking tilsvarer to og ei halv side skrift, er det vinn-vinn situasjon: ein får gitt bedre tilbakemelding og det tar mindre tid.

Dette likte eg så godt at eg allereie har prøvd det, og fått gode tilbakemeldingar frå studentane. Eg brukte det tidlegare nemnde Camasia Relay i staden for Jing, og sendte lenker til studentane med kommentarane via itslearning. 

Godt utbytte - men kor er pedagoane? 

Alt i alt var denne konferansen svært nyttig og inspirerande for min del. Det var snakk på twitter om denne konferansen burde vera årleg, og det er eg absolutt for. Det var ein overvekt av administrativt og teknisk personale på konferansen, det er i og for seg bra, men dersom det vert til neste år bør mange fleir med pedagogisk bakgrunn ta turen. 

Fordi: her snakkar ein om korleis ein forbedre læring samtidig som ein effektiviserer sitt eige arbeid. Kven er vel ikkje insteressert i det ?